ο νοέμβρης ανήκει στη θεσσαλονίκη

Πώς θα μπορούσε αλλιώς; Αν έχεις βρεθεί μια φορά αυτή τη μαγική εποχή του χρόνου στη Θεσσαλονίκη, δεν μπορεί να μην έχεις παραδεχτεί ότι αυτή η πόλη είναι η ερωμένη του φθινοπώρου.

Είναι η πάχνη που σκεπάζει τα πάντα προσδίδοντας στις βόλτες σου μια μυστηριακή εσάνς; Είναι ο Θερμαϊκός που σκάει στα πόδια σου όσο περιδιαβαίνεις τη λεωφόρο Νίκης – εκεί που ρομαντζάρεις από τη μιά, αλλά η ασταμάτητη κίνηση του δρόμου με τ’ ατελείωτα κορναρίσματα και τις διπλοσειρές σε κρατάει γειωμένο στην πραγματικότητα; Είναι το κρύο που σε τρυπάει μέχρι το μεδούλι και σε στέλνει κατευθείαν να τρυπώσεις στα μικρά ή μεγάλα πολύβουα καφέ και μπαρ, δίνοντας σου άλλοθι για ατελείωτο χάζι και αναπόφευκτο φλερτ; Ή ίσως είναι όλα αυτά τα φεστιβάλ και οι εκθέσεις, παντός τύπου και ενδιαφέροντος, που σε προ(σ)καλούν να κοιτάξεις κατάματα την αλήθεια: δεν περιστρέφονται όλα γύρω από την Αθήνα – και, παραδέξου το – η Θεσσαλονίκη πολλές φορές τον δρόμο για το “πως γίνονται τα πράγματα”.

Κοινές διαπιστώσεις θα μου πεις – και θα χεις και δίκιο. Αλλά να, είναι που διάβαζα τις προτάσεις του Lonely Planet στους αναγνώστες του για “τα καλύτερα μέρη να ταξιδέψεις τον Νοέμβριο” και ανάμεσα στο σαφάρι στο Εθνικό Πάρκο της Νότιας Λουάνγκα στη Ζάμπια, στα φθινοπωρινά χρώματα των δασών της Ιαπωνίας, τις αθλοπαιδιές στην Ταϊβάν και τη γιορτή του καλοκαιριού με τους καουμπόηδες της Αργεντινής, φιγουράρει και η Θεσσαλονίκη μας, ως “η δεύτερη κοσμοπολίτικη πόλη της Ελλάδας που κλέβει τα φώτα της δημοσιότητας το φθινόπωρο”. Και ναι, φυσικά το άρθρο εστιάζει στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της πόλης – φέτος για 56η φορά θα διεξαχθεί από 6-15 Νοεμβρίου – στο οποίο θα παρουσιαστούν ανεξάρτητες παραγωγές, πειραματικές ταινίες και αφιερώματα σε μεγάλους κινηματογραφιστές.

Να, αυτά διαβάζω και νοσταλγώ την πλανεύτρα πόλη, που κάθε φορά προσφέρει συγκινήσεις και δεν με κάνει να βαριέμαι. Είτε το φεστιβάλ, είτε οι τουριστικές εκθέσεις, το ταξίδι στη Θεσσαλονίκη είναι η αφορμή για νέες εμπειρίες.

Αν έχεις σκοπό να την βάλεις στο πλάνο του επόμενου μήνα, ιδού και δύο προτάσεις από μένα: 20-22 Νοεμβρίου μπορείς να ακολουθήσεις τα αρχιτεκτονικά βήματα του Open House Thessaloniki – με επισκέψεις σε σπίτια, δημόσια κτήρια κτλ. συνοδεία αρχιτεκτονικής ξενάγησης (εγώ έτσι γνώρισα πολλές ωραίες γειτονιές της Θεσσαλονίκης και έμαθα την ιστορία κτηρίων όπως η Σχολή Αξιωματικών) – ή να κάνεις μια βόλτα μέχρι την Επανομή και να επισκεφτείς το κτήμα Γεροβασιλείου, για μια βόλτα στο Μουσείο Οίνου και την απίθανη συλλογή από ανοιχτήρια (!) του Βαγγέλη Γεροβασιλείου – και φυσικά, για οινικές γευστικές δοκιμές στην αίθουσα με τον επιβλητικό πράσινο πολυέλαιο!

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, μήπως να βγάλω εισιτήρια;