πώς δημιουργείς αναμνήσεις;

“Πώς δημιουργείς αναμνήσεις;”

Δεν είναι εύκολη ερώτηση αυτή και η απάντηση είναι καθ’ όλα υποκειμενική και αυστηρά προσωπική.

Νομίζω ότι, εν αρχή, είναι η προσδοκία. Κάθε ταξίδι, ενέχει την ανάγκη του καινούριου, της αλλαγής, της διαφορετικότητας, ακόμα περισσότερο της πνευματικής ανύψωσης, της έκπληξης και της ολοκλήρωσης.

Αυτή η ανάγκη, της προσδοκίας, οδηγεί στην ανάγκη της επιλογής. Να είναι ο τόπος ο ωραίος, ο τραβηχτικός, ο γεμάτος εικόνες, μυρωδιές κι αρώματα, γεύσεις και ενέργεια. Να τον περπατάς και να δονείσαι, να νιώθεις τον παλμό του, τον αρχαϊκό μπλεγμένο με τον σημερινό και όλ’ αυτά στη συσκευασία που αγαπά ή ταιριάζει στον καθένα.

Κι έπειτα, είναι η διάθεση. Η προσωπική του καθενός, το πόσο μπορεί και θέλει – ή αντέχει – να εμπλακεί και να απορροφηθεί από τον τόπο που επισκέπτεται. Θα είναι βιωματική η επίσκεψη; Θα είναι ένα απλό επιδερμικό πέρασμα; Η διάθεση σου είναι αυτή που σου ανοίγει τα μάτια, τα ρουθούνια, τα αφτιά και την ψυχή διάπλατα, ώστε να ρουφήξουν όσα μπορούν και να τα καταγράψουν στον «σκληρό δίσκο» του εγκεφάλου, εκεί που αποθηκεύονται οι αναμνήσεις.

Τέλος, είναι οι άνθρωποι – όχι μόνο αυτοί που έχεις κοντά σου, συνοδοιπόρους στο ταξίδι: εξάλλου, το ξέρεις, μπορεί να ταξιδέψεις με ένα πλήθος και να σαι πιο μόνος κι απ’ την έρημο. Είναι κι αυτοί που συναντάς στο διάβα σου, που βρίσκονται εκεί γιατί εκεί είναι ο τόπος τους. Να είσαι διατεθειμένος να μην τους αντιμετωπίσεις σαν ντεκόρ στο καλοκαιρινό σκηνικό αλλά σαν τους μικρούς θησαυροφύλακες, που μπορούν να σου αποκαλύψουν τα μικρά μυστικά της ομορφιάς – εκεί που τελικά κρύβεται η ουσία των πραγμάτων.

Η απάντηση δόθηκε για το θέμα “Modern Traveller” που φιλοξενήθηκε στην καλοκαιρινή έκδοση του Madame Figaro.