15 εικόνες για το 15

Ανοίγω τα τεφτέρια, τα άλμπουμ, ψάχνω, διαλέγω, θυμάμαι, κλαίω, γελάω και νοσταλγώ και όλ’ αυτά, βάζοντας σε μια σειρά τις εικόνες που θα σου αφηγηθούν το δικό μου 2015, το καλό, το αισιόδοξο, το χαρούμενο:

Η αλλαγή δεκαετίας απαιτεί γιορτή και… προδέρμ. Το επικό πάρτι που έγινε στο Spinster θα το θυμάμαι για πολλά πολλά χρόνια.

Το Μένουμε Ελλάδα. Στα (σχεδόν) καλύτερά του φέτος. Νομίζω ότι κι εγώ ήμουν στα καλύτερά μου.

 Η Ιορδανία. Η Νεκρά Θάλασσα. Το πιο χαμηλό σημείο της γης κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το κολύμπι στην επιφάνεια της θάλασσας. Εμπειρία!

Και βέβαια ο άργιλος. Παντού. Σε όλο το σώμα. Στο πρόσωπο. Στα μαλλιά. Κρίμα που δεν υπάρχει ήχος – τα γέλια μας πρέπει να έφτασαν απέναντι στις ακτές του Ισραήλ.

 Για την Πέτρα τι να πεις; Για το θησαυροφυλάκιο; για το Μοναστήρι; ταξίδι ζωής.

Και μετά, η νέα μου “φίλη”. Συνύπαρξη καθ’ όλα αρμονική, χωρίς ζήλειες και καμώματα για την καρδιά του αφεντικού. Όσο να πεις, εγώ τις δίνω τις διαδρομές κι αυτή με πάει με άνεση…

Τα ταξίδια. Η Πελοπόννησος φέτος κυριάρχησε. Πρώτα με το Λιμένι. Μετά με την Καλαμάτα, τον Μυστρά, το Ναύπλιο.

Κι έπειτα… η Κεφαλονιά. Με τον Μύρτο πρώτο και καλύτερο. Αν δεν το δεις από κοντά, αν δεν σε καταπιούν τα νερά του, δεν το πιστεύεις. Μόνο να πας νωρίς το πρωί, μη ρωτάς γιατί…

 Ήταν και η Τήνος. Με τα ανελέητα μποφόρ που με τάραξαν. Μια εβδομάδα στο νησί, μισή βουτιά, το πιστεύεις; Όμως τη γύρισα και την απόλαυσα καλύτερα, πίνοντας καφεδάκια και τρώγοντας γκουρμεδιές στα χωριά…

Το απάγκιο μου. Το νησί μου πιά. Η Τζιά. Όλο το καλοκαίρι, όλη η πεμπτουσία του νησιού σε μια εικόνα, σε ένα πιάτο.

Κωνσταντινούπολη. Η Αιώνια αγαπημένη. Φέτος την είδα ξανά απ’ την αρχή, σαν πρωτάρα.

 Από τη μια βυζαντινή πολιτεία στην άλλη. Μιστράς.

Δεν έχω σχόλιο, η εικόνα μιλάει από μόνη της.

Τα ταξίδια δεν σταματούν, ούτε όταν ο χειμώνας πλησιάζει απειλητικά. Κιτριές Καλαμάτας. Είπαμε, η Πελοπόννησος διέπρεψε φέτος!

Το κλείσιμο της χρονιάς ήταν “όλα τα λεφτά”: artεις; fest 3, Κωνσταντίνος Τζούμας κι εγώ στο ίδιο τραπέζι, να παρουσιάζουμε τις ελεύθερες πτήσεις 3, τι άλλο να ζητήσω;