πώς να γίνεις ιντιάνα τζόουνς
Το παραδέχομαι: ο Ιντιάνα Τζόουνς υπήρξε ένας απ’ τους πιο αγαπημένους μου παιδικούς ήρωες. Ταξίδευε πάντα στα πιο απίθανα μέρη, ζούσε τις πιο φανταστικές περιπέτειες με απαράμιλλο στιλ – ακόμα κι αν σ’ αυτές περιλαμβάνονταν κατσαρίδες, φίδια, μυαλά πιθήκων και…
δαμάζοντας τα κύματα
Αυτά συμβαίνουν μια μέρα που η θάλασσα δεν αστειεύεται… Εγκρεμνοί, Λευκάδα.
βόλτα στο παλαιό φάληρο
Το Παλαιό Φάληρο είναι η γειτονιά μου και βόλτες κάνω πολλές. Η φωτογράφηση έγινε με αφορμή ένα άρθρο που έγραψα για τη Lifo και αφορούσε στο Παλαιό Φάληρο. Μπορώ να πω ότι είναι από τις πιο αγαπημένες μου φωτογραφίες, θα…
τα αιώνια καλοκαιρινά διλήμματα
Το φετινό είναι το πιο μη-καλοκαίρι που έχω ζήσει, απ’ όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Κρίση, δημοψήφισμα, grexit, ανασφάλεια, δραχμή, capital controls, έχουμε ξεχάσει τι είναι το καλοκαίρι – άσε που για όλο τον Ιούνιο μας ξέχασε κι αυτό… Που…
το τραγούδι της ερήμου wadi rum
Στην έρημο wadi rum, στην Ιορδανία, φτάσαμε την ώρα που σουρούπωνε πια και πάνω απ’ το κεφάλι μας έλαμπε ένα καταπληκτικό, γεμάτο φεγγάρι. Ναι, είχαμε την τύχη να έχει πανσέληνο. Με τη συνοδεία του βεδουίνου μας, ανεβήκαμε στο αγροτικό του…
συνάντησα τον δαίδαλο
Τον συνάντησα αναπάντεχα, στο αρχαιολογικό μουσείο της παλιάς πόλης του Αμμάν, στο Citadel, στην Ιορδανία. Περπατούσα στις λιγοστές, μικρές αίθουσες του μουσείου, με βήμα αργό και βαρύ, καθώς η ξενάγηση που είχε προηγηθεί κάτω από τον καυτό ήλιο μας είχε…
κατάδυση στην άκαμπα
Η Άκαμπα είναι η μοναδική παραθαλάσσια πόλη της Ιορδανίας, με έξοδο στην Ερυθρά θάλασσα και είναι μια πόλη που η ζωή της κινείται γύρω από το εμπόριο και τον τουρισμό καθώς – εκτός του ότι διαθέτει ένα μεγάλο παραλιακό μέτωπο…
έγραψες
το καραβάνι της χαράς
Έχεις ανέβει ποτέ σε καμήλα; έχεις νιώσει τον βηματισμό της; νιώθεις σαν να είσαι πάνω σε ένα κύμα που βρίσκεται στη… στεριά. Δεν είμαι ακριβώς σίγουρη πώς να το περιγράψω. Αυτό που ξέρω είναι ότι, όσο φαινομενικά εύκολο φαίνεται να…
πώς να δέσεις την μαντήλα
Ένα από τα πρώτα πράγματα που μας απασχόλησε στο ταξίδι της Ιορδανίας ήταν να προμηθευτούμε ωραία μαντήλια για να προστατεύσουμε τα κεφάλια μας, αλλά κυρίως, να μάθουμε να τα δένουμε όπως οι ντόπιοι. Αυτό κάναμε λοιπόν την δεύτερη κιόλας μέρα…
