
φθινοπωρινός περίπατος στη χώρα της άνδρου
Το πιστεύω ακράδαντα, χρόνια τώρα: οι Κυκλάδες είναι πολύ πιο όμορφες το φθινόπωρο και τον χειμώνα, όσο το χτύπημα του ήλιου γλυκαίνει, όσο τα σύννεφα παιχνιδίζουν πάνω απ’ τα κεφάλια μας, όσο οι ορδές των τουριστών απομακρύνονται και αφήνουν τον τόπο ν’ ανασάνει. Τρανό παράδειγμα η Άνδρος, όπου η φθινοπωρινή βόλτα στη Χώρα της θεωρώ ότι είναι απολαυστική και… επιβεβλημένη! Το μόνο που σε χωρίζει απ’ αυτή την ομορφιά; Οι δύο ώρες ταξιδιού από την Ραφήνα και τα 35 χιλιόμετρα από το Γαύριο, το λιμάνι του νησιού, ως την Χώρα, που απλώνεται σε μια χερσόνησο, στα βορειοδυτικά.
Χαρακτηριστικό της Χώρας, τα καταπληκτικά νεοκλασικά των εφοπλιστών και των καπεταναίων του νησιού. Όπου να στρέψεις το βλέμμα σου είναι εμφανής ο πλούτος, το στυλ, η κομψότητα και η κουλτούρα μιας κοινωνίας που ευτύχησε να γνωρίσει τον κόσμο και να τον μεταφέρει στον κλειστό, εσωστρεφή κύκλο της εποχής της ακμής της. Κάποια απ’ αυτά έχουν μετατραπεί πια σε κομψά boutique hotels στα οποία θα “εισπνεύσεις” το άρωμα εκείνης της εποχής.
Η βόλτα σου θα περιστραφεί στον κεντρικό πλακόστρωτο δρόμο με τα φροντισμένα καταστήματα – την Αγορά, όπως οι ίδιοι οι ντόπιοι την ονομάζουν.
Και φυσικά, το μάτι σου θα πέσει πάνω στις μεγαλοπρεπείς εκκλησίες όπως η Κοίμηση της Θεοτόκου με τον υπέροχο κήπο, ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Γεωργίου,
αλλά και πιο μικρές, όπως της Αγίας Βαρβάρας και της Παναγιάς της Θαλασσινής, που βρίσκεται στο άκρο της Παλιάς Πόλης και λίγο πριν τα ερείπια του ενετικού κάστρου της Χώρας.
Φυσικά, το πιο “ζωντανό” σημείο της, είναι η πλατεία Θεόφιλου Καϊρη, με σήμα κατατεθέν την προτομή του Ανδριώτη λόγιου. Καφενεία και καφετέριες, μεζεδοπωλεία και ζαχαροπλαστεία κάτω απ’ τα πλατάνια, κι εσύ βρίσκεσαι σε δίλημμα: να κατευθυνθείς δεξιά, προς το Παραπόρτι (την καταπληκτική παραλία που βρέχει τα πόδια σου) ή αριστερά προς το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, την Πλακούρα και την Παναγία τη Θαλασσινή;
Υπάρχει πάντα και η ευθεία οδός: αυτή που θα σε περάσει από την Πόρτα προς την Παλιά Πόλη, τον μεσαιωνικό οικισμό της Άνδρου. Αν έχεις διάθεση, μπορείς να ανεβείς στο Ναυτικό Μουσείο, αλλιώς συνέχισε να κατηφορίζεις προς την πλατεία της Ρίβας, για τη μεγάλη αποκάλυψη: τον Αφανή Ναύτη που ψάχνει με το βλέμμα του στραμμένο στο Αιγαίο, τους Ανδριώτες ναυτικούς που χουν χαθεί στη θάλασσα.
Η πλατεία αυτή είναι δωρεά της οικογένειας Εμπειρίκου που είδε το 1943 να καταστρέφονται τέσσερα αρχοντικά της από γερμανικούς βομβαρδισμούς (γενικά στη Χώρα θα δεις πάρα πολλές δωρεές των οικογενειών Εμπειρίκου – Γουλανδρή). Το ίδιο συνέβη και στο ενετικό κάστρο ακριβώς μπροστά, απ’ το οποίο απέμεινε η τοξωτή πέτρινη γέφυρα.
Και φυσικά, από εδώ θα έχεις και τις πιο ωραίες φωτογραφίες για τον φάρο Τουρλίτη, που είναι ο μοναδικός στην Ελλάδα που είναι χτισμένος σε βράχο μέσα στη θάλασσα.

της πανσελήνου

η απρόβλεπτη γοητεία της νέδας
Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει

αυγοτάραχο, το χρυσάφι του μεσολογγίου
7 Οκτωβρίου 2016
κότρωνας, η κορώνα της ανατολικής μάνης
1 Μαΐου 2017
2 Σχόλια
Γιώργος Καλλιβρούσης
Μια μικρή διόρθωση, στο κατα τ άλλα πολύ ενδιαφέρον άρθρο: Η τοξωτή γέφυρα του ενετικού κάστρου δεν έμεινε ανέπαφη από τους βομβαρδισμούς, αλλά ανακατασκευάστηκε αργότερα με δωρεά ντόπιου ευεργέτη, του οποίου μου διαφεύγει τώρα το όνομα.
Renia Tsitsimpikou
Καλημέρα, σας ευχαριστώ πολύ για την επισήμανση!