τσάντες φτιαγμένες από… αργαλειό

Ένα από τα “τυχερά” αυτής της δουλειάς, είναι ότι έχω την ευκαιρία να γνωρίζω συχνά νέους και ταλαντούχους ανθρώπους που επιστρέφοντας στο παρελθόν, καταφέρνουν να κοιτάξουν στα μάτια το μέλλον. Σ’ αυτή την περίπτωση ανήκει και η Αντωνία Σταθάκη, ένα κορίτσι από το Ρέθυμνο, που έπιασε στα χέρια της τον αργαλειό της γιαγιάς της και με τη βοήθεια της μητέρας της (που είναι έμπειρη υφάντρα) άρχισε να δημιουργεί χειροποίητες τσάντες, μοναδικές στο είδος τους από κάθε άποψη!

Όλη η δουλειά γίνεται σε δύο παραδοσιακούς αργαλειούς του 1910, ενώ ό,τι πρόσθετο χρειάζεται γίνεται στο χέρι, με φυσικά υλικά από την Κρήτη και με τεχνικές που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά και από μάνα σε κόρη. Όπως καταλαβαίνεις, η διαδικασία κατασκευής μόνο γρήγορη δεν είναι – μπορεί να διαρκέσει από μερικές ημέρες μέχρι εβδομάδες – αυτό όμως κάνει την αξία του κάθε κομματιού “ανεκτίμητη” – πολύ περισσότερο εφ’ όσον η κάθε τσάντα είναι μοναδική! Αυτό που στο τέλος με κέρδισε είναι ότι η κούκλα κοκκινομάλλα Αντωνία φτιάχνει και όλων των ειδών τις τσάντες: clutches, backpacks, σακίδια και ό,τι άλλο χρειάζεται μια σύγχρονη γυναίκα, αποδεικνύοντας ότι όταν έχεις φαντασία και όρεξη, αρκεί και ο παλιός αργαλειός της γιαγιάς για να κάνεις θαύματα! Αν θες να δεις την διαδικασία παραγωγής των τσαντών “Loom” (που ναι, θα πει αργαλειός), μπορείς να μπεις εδώ ενώ σ’ αυτή την διεύθυνση θα δεις ολόκληρη την συλλογή της Αντωνίας (η οποία ήδη ταξιδεύει και στο εξωτερικό!)

Και να σκεφτείς, ότι η γιαγιά μου η Σταυρούλα είχε έναν μεγάλο αργαλειό (ή τουλάχιστον τόσο μεγάλος φάνταζε στα παιδικά μου μάτια) απ’ τον οποίον έχουν βγει σχεδόν όλα τα χράμια που έχουμε στα σπίτια μας. Ποιος να φανταζόταν ότι ο αργαλειός της – που σάπισε και πετάχτηκε – θα μπορούσε ακόμα και σήμερα να βρει χώρο στην τέχνη και την δημιουργία…