Στο φαράγγι του Λούσιου και την Ιερά Μονή Προδρόμου

Αν είσαι στην Αρκαδία και δη στα χωριά του Μαινάλου, μη χάσεις την ευκαιρία – καιρού επιτρέποντος πάντα – να πεζοπορήσεις στο φαράγγι του Λούσιου, μιας και η διαδρομή που θα σου προτείνω είναι ιδανική ακόμα και για τους πιο άμαθους στην πεζοπορία. Διαρκεί περίπου δύο ώρες – αν θες να περπατήσεις με ελάχιστες στάσεις – αλλά  η αλήθεια είναι ότι η ομορφιά της φύσης θα σε κρατήσει κοντά της πολύ περισσότερο.

• 

• 

Εμείς ξεκινήσαμε την βόλτα μας με αφετηρία την Μονή Φιλοσόφου και κατάληξη στην αρχαία Γόρτυνα. Ειδικότερα, θα εντοπίσεις τη νέα Μονή Φιλοσόφου, θα ακολουθήσεις το μονοπάτι που περνά από την παλαιά Μονή Φιλοσόφου, κατεβαίνει στον Λούσιο, έπειτα ανεβαίνει στη Μονή Προδρόμου, και τέλος καταλήγει στον αρχαιολογικό χώρο της Γόρτυνας.

• 

• 

Η ομορφιά του φαραγγιού, με την άγρια και παρθένα φύση, με την οργιαστική και πλούσια βλάστηση, με τους επιβλητικούς και απότομους κοφτούς βράχους δεν θα αργήσει να σε παρασύρει, ειδικά όσο στ’ αυτιά σου θα ηχεί σαν soundtrack ο ήχος του νερού που κελαρύζει στο βάθος της χαράδρας.

• 

• 

Έλατα και κυπαρίσσια εναλλάσσονται με πουρνάρια, δάφνες, βάγια και αγριελιές, ενώ χαμηλά, στις όχθες του Λούσιου θα διακρίνεις ιτιές, κουτσουπιές, πλατάνια και λεύκες.

• 

• 

Η σηματοδοτημένη διαδρομή είναι εύκολη, βατή και οι πανέμορφες εικόνες που εναλλάσσονται δεν σε αφήνουν να κουραστείς ή να προβληματιστείς για το πώς θα φτάσεις στην Μονή του Προδρόμου που διακρίνεται απέναντι, γαντζωμένη κυριολεκτικά πάνω σ’ έναν κοφτό κάθετο βράχο.

Φτάνοντας στο ποτάμι, το φθινοπωρινό κρύο μας απέτρεψε να δοκιμάσουμε την θερμοκρασία του “πιο κρύου ποταμού του γνωστού κόσμου” όπως θεωρούσε τον Λούσιο ο Παυσανίας. Τι να πεις, μόνο ο νεογέννητος Δίας είχε το θάρρος να λουστεί στα νερά του ποταμού, κρυφά από τον πατέρα του Κρόνο (εξ ου και το όνομα του Λούσιου)!

• 

• 

Σιγά σιγά, ο δρόμος ανηφορίζει και νιώθεις πλέον τη σκιά της Ιεράς Μονής Προδρόμου να σε “σκεπάζει”, έτσι όπως κρέμεται θαρρείς πάνω από το κεφάλι σου, σκαρφαλωμένη σε μια πλευρά του χαράδρας του Λούσιου. Στην περιοχή υπήρχαν ασκηταριά από τον 12ο αιώνα, ωστόσο την σημερινή του μορφή το μοναστήρι την απέκτησε τέσσερις αιώνες αργότερα.

• 

• 

Όπως φαντάζεσαι, όσο η γειτονική Δημητσάνα λειτουργούσε σαν την πυριτιδαποθήκη της Πελοποννήσου την εποχή της Επανάστασης του 1821, η μονή αποτέλεσε καταφύγιο και νοσοκομείο για τους αγωνιστές της.

• 

• 

Σήμερα στη Μονή λειτουργεί εργαστήριο ζωγραφικής και ραπτικής ιερών ενδυμάτων και υπάρχει μια αξιόλογη συλλογή 1000 περίπου βιβλίων, τα οποία όμως δεν καταφέραμε να δούμε από κοντά γιατί ήδη, από την ώρα που ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας, διαπιστώσαμε ότι η Μονή ήταν κλειστή, εκείνη τη στιγμή, για το κοινό.

Ας είναι όμως, γιατί η απολαυστική διαδρομή συντηρεί το κίνητρο μιας νέας επίσκεψης, ζωντανό!

• 

• 

Κι αφού ξαποστάσεις στον αυλόγυρο της Μονής και ταϊσεις με ό,τι έχεις πάνω σου τα ελεύθερα γαϊδουράκια που σεργιανίζουν τριγύρω, ο δρόμος θα σε οδηγήσει στον αρχαιολογικό χώρο της Γόρτυνας. Έξτρα συμβουλή: αν είστε μεγάλη παρέα, με πάνω από ένα αυτοκίνητα, μπορείτε να αφήσετε το ένα αυτοκίνητο στην αρχή της διαδρομής και το άλλο στο τέλος, ώστε να μην επαναλάβετε – αν νιώθετε κουρασμένοι – την (ανηφορική) διαδρομή της επιστροφής!

• 

•