ω γλυκύ μου έαρ…
Ήρθε η άνοιξη! ..
η μετακόμιση
Η κυρία Ευρυδίκη σκέφτεται τον πρώτο της έρωτα. Έρωτας είναι ένα περίπτερο, μυρωδιά από εφημερίδες, σοκολάτες Ίον, Αμερική, ταξίδι κι εκτοπισμός. Έρωτας είναι όταν στέλνεις ένα γράμμα χωρίς διεύθυνση στην Αμερική ή την Ελλάδα και το γράμμα δεν φθάνει ποτέ…
ο ειρηνοποιός
Όταν αγαπάς υποφέρεις. Άρα για να μην υποφέρεις πρέπει να μην αγαπάς. Αλλά τότε υποφέρεις που δεν αγαπάς. Άρα όταν αγαπάς υποφέρεις, όταν δεν αγαπάς υποφέρεις κι όταν υποφέρεις υποφέρεις. Και είσαι ευτυχισμένος όταν αγαπάς. Άρα είσαι ευτυχισμένος όταν υποφέρεις,…
πηνελόπη και ίων
«Μένω ακόμη ένα χρόνο, σου το έγραψα· αν με θέλεις ύστερα, αν δεν αλλάξεις, Ιων μου, αν θέλεις τότε, πάρε με… Και τώρα όμως αν με ήθελες δεν θα μπορούσα να σου πω πια όχι· τώρα δεν ξέρω πια τι…
τζιά μου
Αυτό. Χωρίς λόγια. Αλέξη Καραγιαννίδη σ’ ευχαριστώ που την “κρέμασες” στον λαιμό μου!
η ζωή χωρίς κινητό
Τα σημάδια είχαν αρχίσει να φαίνονται από τις αρχές του περασμένου μήνα όταν, σε μια προσπάθεια να μιμηθώ τον Γιουσέϊν Μπολτ και να τρέξω ανάμεσα σε δύο ραντεβού, το μόνο που κατάφερα ήταν να φέρω το κινητό μου τετ α…
θιβετιανή ροδακινόπιτα
Θέλω να πιστεύω ότι, αν ήξερα την αλήθεια, μπορεί να είχα δείξει μεγαλύτερη κατανόηση και αγάπη. Αν ξέραμε την Αλήθεια, αυτό δεν θα κάναμε όλοι; Βλέπετε, σ’ εκείνη την κρίσιμη φάση της ζωής μου δεν ήμουν αρκετά ώριμος ώστε να…
όταν ακούω καλοκαίρι…
… σκέφτομαι δεκάδες μπαγκάζια φορτωμένα στο αυτοκίνητο, που με μαθηματική ακρίβεια θα γυρίσουν αχρησιμοποίητα πίσω, … ουρές ανυπόμονες, ουρές αγωνίας και προσμονής πάνω στη μπουκαπόρτα του καραβιού που θα με πάρει μια ώρα αρχύτερα στο Νησί, (… αφού θα είναι…
η αλεξία, η ικαρία, μια “εξερεύνηση” κι εγώ
Με την Αλεξία συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο: γνωριστήκαμε και «κολλήσαμε» με αφορμή την Ικαρία – δηλωμένες «φαν» του νησιού αν και ξενάκια και οι δύο – «δέσαμε» για τα κοινά μας ενδιαφέροντα, την τρέλα μας για τα ταξίδια και ακόμα…
μ’ αρέσει να supίζω!
Εντάξει, ξέρω, διαβάζεις τον τίτλο και λες “κάτι μας είπες τώρα”, όλοι γουστάρουν να σαπίζουν σε μια παραλία, κάτω από μια ομπρέλα, με ένα περιοδικό και μια καϊπιρίνια στο χέρι και ν’ ακούν απλά το “τακ τακ” από τις ρακέτες…
η ακρίδα κι εγώ
Η παρακάτω ιστορία είναι καθ’ όλα αληθινή, εξομολογητική και κάποιοι μπορεί να την βρουν και χιουμοριστική. Για μένα πάλι που την έζησα, ήταν μια ιστορία – αποκάλυψη για τον εαυτό μου, που με εξέπληξε με τα ποσοστά ψυχραιμίας που επέδειξε…
την κυριακή έχουμε γάμο
Κι άρχισε να της μιλάει για τρένα με μυστήριους σιδηροδρομικούς, για ταξιδιάρες κότες, για λουλούδια επικίνδυνης ομορφιάς, για μαύρα φορέματα πένθιμων ερώτων και για το πώς συμβαίνει – σπανίως μεν, αλλά συμβαίνει – κάποιες νύφες να φορούν κοντά νυφικά σε…
